| Buona navigazione con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Coniugazione di: mansuefacio, mansuefacis, mansuefeci, mansuefactum, mansuefacere coniugazione: tame, - transitivo - attiva (Ita) = desbravar |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| Io mi ammansisco Tu ti ammansisci Egli/Ella/Esso si ammansisce Noi ci ammansiamo Voi vi ammansite Essi/Esse/Loro si ammansiscono | ego me mansuefacio tu te mansuefacis ille se mansuefacit nos nos mansuefacimus vos vos mansuefacitis illi se mansuefaciunt |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| Io mi ammansivo Tu ti ammansivi Egli/Ella/Esso si ammansiva Noi ci ammansivamo Voi vi ammansivate Essi/Esse/Loro si ammansivano | ego me mansuefaciebam tu te mansuefaciebas ille se mansuefaciebat nos nos mansuefaciebamus vos vos mansuefaciebatis illi se mansuefaciebant |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| Io mi ammansii Tu ti ammansisti Egli/Ella/Esso si ammansì Noi ci ammansimmo Voi vi ammansiste Essi/Esse/Loro si ammansirono | ego me mansuefeci tu te mansuefecisti ille se mansuefecit nos nos mansuefecimus vos vos mansuefecistis illi se mansuefecerunt, mansuefecere... |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| Io si sono ammansiti, si sono ammansite Tu mi ero ammansito, mi ero ammansita Egli/Ella/Esso ti eri ammansito, ti eri ammansita Noi si era ammansito, si era ammansita Voi ci eravamo ammansiti, ci eravamo ammansite Essi/Esse/Loro vi eravate ammansiti, vi eravate ammansite | ego me mansuefeci tu te mansuefecisti ille se mansuefecit nos nos mansuefecimus vos vos mansuefecistis illi se mansuefecerunt, mansuefecere... |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| Io si erano ammansiti, si erano ammansite Tu mi fui ammansito, mi fui ammansita Egli/Ella/Esso ti fosti ammansito, ti fosti ammansita Noi si fu ammansito, si fu ammansita Voi ci fummo ammansiti, ci fummo ammansite Essi/Esse/Loro vi foste ammansiti, vi foste ammansite | ego me mansuefeceram tu te mansuefeceras ille se mansuefecerat nos nos mansuefeceramus vos vos mansuefeceratis illi se mansuefecerant |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| Io si furono ammansiti, si furono ammansite Tu mi sarò ammansito, mi sarò ammansita Egli/Ella/Esso ti sarai ammansito, ti sarai ammansita Noi si sarà ammansito, si sarà ammansita Voi ci saremo ammansiti, ci saremo ammansite Essi/Esse/Loro vi sarete ammansiti, vi sarete ammansite | ego me mansuefeci tu te mansuefecisti ille se mansuefecit nos nos mansuefecimus vos vos mansuefecistis illi se mansuefecerunt, mansuefecere... |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| Io si erano ammansiti, si erano ammansite Tu mi fui ammansito, mi fui ammansita Egli/Ella/Esso ti fosti ammansito, ti fosti ammansita Noi si fu ammansito, si fu ammansita Voi ci fummo ammansiti, ci fummo ammansite Essi/Esse/Loro vi foste ammansiti, vi foste ammansite | ego me mansuefeceram tu te mansuefeceras ille se mansuefecerat nos nos mansuefeceramus vos vos mansuefeceratis illi se mansuefecerant |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| Io mi ammansirò Tu ti ammansirai Egli/Ella/Esso si ammansirà Noi ci ammansiremo Voi vi ammansirete Essi/Esse/Loro si ammansiranno | ego me mansuefaciam tu te mansuefacies ille se mansuefaciet nos nos mansuefaciemus vos vos mansuefacietis illi se mansuefacient |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| Io si saranno ammansiti, si saranno ammansite Tu mi sia ammansito, mi sia ammansita Egli/Ella/Esso ti sia ammansito, ti sia ammansita Noi si sia ammansito, si sia ammansita Voi ci siamo ammansiti, ci siamo ammansite Essi/Esse/Loro vi siate ammansiti, vi siate ammansite | ego me mansuefecero tu te mansuefeceris ille se mansuefecerit nos nos mansuefecerimus vos vos mansuefeceritis illi se mansuefecerint |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| Io mi ammansisca Tu ti ammansisca Egli/Ella/Esso si ammansisca Noi ci ammansiamo Voi vi ammansiate Essi/Esse/Loro si ammansiscano | ego me mansuefaciam tu te mansuefacias ille se mansuefaciat nos nos mansuefaciamus vos vos mansuefaciatis illi se mansuefaciant |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| Io mi ammansissi Tu ti ammansissi Egli/Ella/Esso si ammansisse Noi ci ammansissimo Voi vi ammansiste Essi/Esse/Loro si ammansissero | ego me mansuefacerem tu te mansuefaceres ille se mansuefaceret nos nos mansuefaceremus vos vos mansuefaceretis illi se mansuefacerent |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| Io si siano ammansiti, si siano ammansite Tu mi fossi ammansito, mi fossi ammansita Egli/Ella/Esso ti fossi ammansito, ti fossi ammansita Noi si fosse ammansito, si fosse ammansita Voi ci fossimo ammansiti, ci fossimo ammansite Essi/Esse/Loro vi foste ammansiti, vi foste ammansite | ego me mansuefecerim tu te mansuefeceris ille se mansuefecerit nos nos mansuefecerimus vos vos mansuefeceritis illi se mansuefecerint |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| Io si fossero ammansiti, si fossero ammansite Tu mi sarei ammansito, mi sarei ammansita Egli/Ella/Esso ti saresti ammansito, ti saresti ammansita Noi si sarebbe ammansito, si sarebbe ammansita Voi ci saremmo ammansiti, ci saremmo ammansite Essi/Esse/Loro avessero ammansito | ego me mansuefecissem tu te mansuefecisses ille se mansuefecisset nos nos mansuefecissemus vos vos mansuefecissetis illi se mansuefecissent |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| Io mi ammansirei Tu ti ammansiresti Egli/Ella/Esso si ammansirebbe Noi ci ammansiremmo Voi vi ammansireste Essi/Esse/Loro si ammansirebbero | ego me mansuefacerem tu te mansuefaceres ille se mansuefaceret nos nos mansuefaceremus vos vos mansuefaceretis illi se mansuefacerent |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| Io avrei ammansito Tu avresti ammansito Egli/Ella/Esso avrebbe ammansito Noi avremmo ammansito Voi avreste ammansito Essi/Esse/Loro avrebbero ammansito | ego me mansuefecissem tu te mansuefecisses ille se mansuefecisset nos nos mansuefecissemus vos vos mansuefecissetis illi se mansuefecissent |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| ammansisci ammansite Futuro | mansueface mansuefacite mansuefacito mansuefacito mansuefacitote mansuefaciunto |
| INFINITO | |
| Presente | |
| ammansire | mansuefacerse |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| avere ammansito | mansuefecisse |
| INFINITO | |
| GERUNDIO | |
| vi siete ammansiti, vi siete ammansite | di ammansire ad a ammansire ammansire da, con.. ammansire |
| SUPINO | |
| mansuefactum | a/ad ammansire |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che se ammansisce |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.mansuefaciens Gen.mansuefacientis Dat.mansuefacienti Acc.mansuefacientem Voc.mansuefaciens Abl.mansuefaciente, mansuefacienti... | mansuefacientes mansuefacientium mansuefacientibus mansuefacientes mansuefacientes mansuefacientibus |
| Femminile | |
| Nom.mansuefaciens Gen.mansuefacientis Dat.mansuefacienti Acc.mansuefacientem Voc.mansuefaciens Abl.mansuefaciente, mansuefacienti... | mansuefacientes mansuefacientium mansuefacientibus mansuefacientes mansuefacientes mansuefacientibus |
| Neutro | |
| Nom.mansuefaciens Gen.mansuefacientis Dat.mansuefacienti Acc.mansuefaciens Voc.mansuefaciens Abl.mansuefaciente, mansuefacienti... | mansuefacientia mansuefacientium mansuefacientibus mansuefacientia mansuefacientia mansuefacientibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Perfetto | ammansito, ammansiti...se |